اسید سولفوریک
| دسته بندی | مهندسی شیمی |
| بازدید ها | 0 |
| فرمت فایل | zip |
| حجم فایل | 3466 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 84 |
تاریخچه اسید سولفوریک :
اسید سولفوریک به عنوان کیمیاگر قرون وسطی شناخته شده است و به نامهای متفاوتی خوانده می شود از جمله ، روغن زاج و الکل زاج .
ماده ای از تقطیر خشک مواد معدنی مانند هپتا هیدرات سولفات آهن II ، ، بوجود آمده که تحت عنوان زاج نیز نامیده شد ، و از تقطیر خشک ، پنتا هیدرات سولفات I ، ، ماده ای بوجود آمد که این ماده هم تحت عنوان زاج آبی نام گرفت .
اگر این ترکیبات را گرم کنیم ، به اکسید آهن و مس تجزیه می شوند ، و به ترتیب آب و « تری اکسید سولفور » آزاد می شود ، که باز هم اگر آب و « تری اکسید سولفور » را با هم ترکیب کنیم محلول رقیق اسید سولفوریک بوجود می آید .
چنین ترکیباتی را کیمیاگران قرن 12 و 13 مانند « عرب ابوبکر الراسس » و
« آلبرتوس مگنوس آلمانی » بوجود آورند . در قرن هفدهم ، شیمیدان هلندی آلمانی به نام « جوهان گلابر » ، سولفور را با نمک ( نیترات پتاسیم ، ) سوزاند و بدین ترتیب اسید سولفوریک تهیه کرد ، البته این دو را بخار داد .
هنگام تجزیه نمک ، سولفور به اکسید شد و بدین ترتیب با آب ترکیب شد و باعث بوجود آمدن اسید سولفوریک شد . در سال 1736 ، « جاشوا وارد » ، داروشناسی لندنی ، این روش را برای تهیه مقدار زیادی اسیدسولفوریک استفاده کرد . در سال 1946 در « بریمنیگهام » ، « جان ریبوک » اسید سولفوریک را در یک سری اتاقهای خیلی سربی تهیه کرد که این روش هم ارزان تر بود و هم مناسب تر و هم اینکه او مقدار بیشتری از اسیدسولفوریک را توانست در ظرفهای شیشه ای که در قبل هم استفاده شده بودند ، تهیه کند . فرآیند اتاق سربی این فرصت را به صنعت داد تا بتواند اسید سولفوریک را تولید کند و این روش تقریباً تا دو قرن ادامه داشت و بدین ترتیب توانستند بسیاری از مواد باقیمانده را هم پالایش کنند .
اسید سولفوریک « جان ریبوک » تنها اسید سولفوریک 40 تا 35% بود . بعدها دو کیمیاگر ، یکی فرانسوی به نام « جوزف لوئیس گی لوسا » و دیگری کیمیاگر بریتانیایی به نام « جوها گلوور » توانستند در اتاقهای سربی یک سری پالایش ها را انجام دهند و بدین ترتیب اسید سولفوریک 78% تولید کنند .
با این حال ، کارخانه های رنگینه و همچنین بسیاری از فرآیندهای شیمیایی به محصولات غلیظ تری احتیاج داشتند و در تمام دوره قرن هجدهم این