رپو فایل

مرجع دانلود و خرید فایل

رپو فایل

مرجع دانلود و خرید فایل

گزارش کارآموزی مهندسی پزشکی

گزارش کارآموزی مهندسی پزشکی در 48 صفحه ورد قابل ویرایش
دسته بندی علوم پزشکی
بازدید ها 0
فرمت فایل doc
حجم فایل 38 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 48
گزارش کارآموزی مهندسی پزشکی

فروشنده فایل

کد کاربری 2102
کاربر

گزارش کارآموزی مهندسی پزشکی در 48 صفحه ورد قابل ویرایش


چکیده مطالب:

بشر از ابتدا تا کنون همواره به دنبال دست یابی به روشهایی جهت تسهیل امورزندگی برای خود بوده است. دراین راه تلاشهای کرده و گاه با شکست و گاه با موفقیت روبرو شده است اما موردی که پژوهندگان واقعی و منقی اعلم انجام می دهند این است که از شکست ها درس گرفته و تجارب خودرا در تلاشهای آینده به کار می بندند بر علم اندوزی استفاده از تجارب هم ما را در انجام امور یاری می‎کند.

حال چه بهتر است که به جای آن که منتظر شکست هایمان شویم تا از آن درس بگیریم، بیاییم و با علم دوزی تجارب دیگران را برای خود بکار بگیریم و بدینوسیله شکست دیگران پل موفقیت ما بشود.

هدف دوره مای انیفیپینی کارآموزی علاوه بر علم اندوزی کاربردی و عملی، آشنایی با تجربه ها و شکست های دیگران است تا با تفکر درست و عملی، بتوانیم آن ها را شناخته و بکار بسته و به موفقیت دست یابیم.

باشد که ما هم با تلاش و کار زیاد بتوانیم به تجاربی دست یابیم که در خدمت دیگران بعد از ما قرار گیرد و در جهت کل پیشرفت علم و علوم میهنمان گام برداریم.

برای بررسی کارآموزی مهندس پزشکی و تاریخچه مهندسی پزشکی ، بد نیتس که ابتدا نقش مهندسان پزشکی در بیمارستان اشاره شود.

بررسی نقش مهندس پزشک در بیمارستانها

{{این پژوهش با بررسی نقش مهندس پزشکی در بیمارستانها و با روش مطالعه پیمایشی میدانی انجام شده و از آنجایی که پژوهشی کتابخانه ای میدانی بوده جامعه آماری و نمونه آماری نداشته است ولی نتایج بدست آمده نشان دهنده تأثیر استفاده از کارشناس مهندس پزشکی در مراکز درمانی است.}}

نظام پزشکی بر مبنای روال سنتی خود تمایل ندارد که شخصی را به صرف اینه عنوان مهندس پزشکی یا کلینیکی و یا تجاری در حرفه ای غیر از پزشکی دارد به عضویت قبول کند اما آنها این واقعیت را که روز به روز آشکارتر می‎شود باید در نظر بگیرند که استفاده از ابزار پزشکی مستلزم داشتن قابلیت های لازم درحفظ، استفاده، تعمیر و تنظیم آنها است، در غیر اینصورت سرمایه و فرصت های تلف شده و مبالغ هنگفتی برای خرید ابزار پزشکی صرف شده است.

وجود انبوه دستگاه های بلا استفاده مازاد و یا اسقاط در انبارهای بیمارستانی و عدم توجه به آنها جای سئوال بسیار دارد. ذکر این مسئله ضروری است که هزینه تعمیر و نگهداری تجهیزات درمانی بسیار هنگفت است و در برخی موارد ده برابر هزینه تأمین نیروی انسانی جهت تغذیه و خدمات غیردرمانی بیمارستانی است.

علاوه بر موضوع تعمیر دستگاه ها و تجهیزات پزشکی، مساله درجه بندی و تنظیم صحیح این وسایل و گرفتن پاسخ درست و مطلوب تشخیصی از آنها از موضوعاتی است که غفلت از آن موجب می‎شود خطرات متعددی متوجه بیمار شده و درمان در جهت صحیح و مطلوب انجام نگیرد. در مواردی بیماری شدت یابد یا حتی بیمار از دست برود.

مرکزیت واحد مهندسی پزشکی در بیمارستان جهت نظارت بر کلیه امور مرتبط با تجهیزات از جمله مواردی است که اکثر افراد را به عنوان راهکاری جهت حل مشکلات از جمله انبارداری و انبار اسقاط در نظر می گیرند.

تاریخچه مهندس پزشکی در ایران و جهان

قدمت رشته مهندسی پزشکی در ایران در دوره تحصیلات تکمیل به حدود پاندزه سال و در دوره کارشناسی به حدود شش سال می رسد. البته تاسیس دوره کارشناسی مهندسی پزشکی در خارج از کشور به حدود سی سال می رسد.

مصرفی رشته مهندسی پزشکی

شاخه ای از دانش کاربردی است و باطل و درک مسائل زیست شناسی و پزشکی و با متدها و روش هایی سروکار دارد که از دانش و تکنولوژی به دست آمده اند. در این رشته تغییرات دائمی و پیدایش زمینه های جدید جهت پیشرفت سریع در تکنولوژی وجود دارد. بعضی از بهترین زمینه های تخصصی در رشته مهندسی پزشکی عبارتند از:

1) ابزار دقیق پزشکی

2) پیومتریال

3) بیومکانیک

4) بیوالکتریک

5) مهندسی سلول، بافت و ژنتیک

6) مهندسی کلینیکی

7) تصویر برداری پزشکی

8) جراحی اورتوپدی

9) مهندسی توانبخشی

10) سیستم های فیزیولوژی

تاریخچه مهندسی پزشکی

مهندسی پزشکی از انقلاب تکنولوژی در دهه 1950 ریشه گرفت . با شروع دهه هفتاد یک عرصه مهم دیگر برای فعالیت مهندسان پزشکی شروع به شکل گرفتن کرد که برای حل مشکلات فنی وارد صفحه جامعه پزشکی شدند تا به عنوان اعضایی از تیم درمانی در فعالیت های مداوم بیمارستان ها و کلینیک ها شرکت جویند.

از این رو تربیت و استخدام مهندسان پزشکی تبدیل به یک ضرورت شده است نه تنها به این دلیل که آنها می‎توانند موقعیتی را فراهم کنند که به دانش ما در مورد سیستم های زنده بیفزاید، بلکه به این دلیل که آنها تبدیل دانش به علم را سرعت می بخشند.

محل کار مهندسی پزشکی

فرصت های شغلی مهندسان پزشکی عبارتند از:

1) بیمارستان ها

2) شرکت های داروسازی

3) کارخانه تجهیزات جراحی / پزشکی / آزمایشگاهی

4) دانشگاهی

5) تحقیق در زمینه های مختلف

شرح وظایف مهندسی پزشکی در بیمارستان ها

1) تهیه شناسنامه برای کلیه تجهیزات که در این شناسنامه نوع دستگاه کمپانی سازنده، نمایندگی مربوطه، تاریخ ورود و خروج دستگاه تعمیرات انجام شده ، تست های روتین، دستور العمل های نگهداری پیشگیرانه (PM)، کالیبراسیون دستگاه ، نام بخشی که دستگاه در آنجا فعال است و … باید ذکر شود.

2) نظارت کامل و کافی برعملکرد صحیح سیستم ها (و استفاده از تمام قابلیت ها)

3) آموزش اوپراتوری صحیح تجهیزات پرسنل

4) نگهداری صحیح تجهیزات از نظر عملکرد

5) نظارت بر نحوه خدمات دهی شرکت ها

6) عقد قراردادهای سرویس و نگهداری با شرکت ملی مربوطه و نظارت بر حسن عملکرد آنها

7) تعمیرات جزئی دستگاه ها

8) خرید تجهیزات پزشکی

نقش مهندس پزشکی درخرید تجهیزات پزشکی :

فرآیند خرید تجهیزات پزشکی تابع کیفیت کالا ، قیمت، رضایت کاربر، رضایت مصرف کننده نهایی، کمپنای سازنده، شرکت توزیع کننده و خدمات پس از فروش و … است، در نتیجه باید با آگاهی و شناخت انجام شود ولی اغلب پرسنل بیمارستانی با شکل طراحی و دیدگاه تخصص وسایل تجهیزات آشنایی دارند بنابراین خرید تجهیزات یکی از مهم ترین کارهای یک مهندس پزشکی است.

نقش مهندسی پزشکی در تهیه شناسنامه تجهیزات پزشکی

شناسنامه تجهیزات شامل تمامی اطلاعات مربوط به دستگاه است که برای نگهداری و تعمیر، کالیبراسیون و تجهیزات پزشکی لازم بوده و این کار در صورت وجود یک مهندس پزشکی با دقت تمام و اصولی انجام می‎گیرد .



همچنین دوشاخه یخچال یکی از بخش ها را هم تعمیر کردم.
روز هشتم 10/5/

امروز به سورت کردن دیگر عناصر الکترونیکی پرداختیم که البته از ترانزیستور شروع کردیم و به مرتب کردن آنها پرداختیم که برای من خیلی خوب بود چون با انواع مختلف ترانزیستور و شکل های مختلف آن آشنا شدم - عناصر دیرگی مانند خازن ، دیود، آی سی و … وجود داشتند که به نوبت در روزهای آینده مرتب می‎شوند.

همچنین امروز تقریبا با نحوه استفاده از کتاب data sheetن

مربوط به IC ها آشنا شدم.
روز نهم 11/5/

امروز به مرتب کردن خازنها پرداختم که در اینجا آشنایی که قبلا با کدهای SMD پیدا کردم بودم بسیار بدردم خورد همچنین امروز برای اولین بار قدم به اتاق عمل گذاشتم - لباسم را عوض کردم و کفشم را د آوردم، با لباس سبز و کلاه و در شرایط تقریبا ایزوله وارد اتاق عمل شدم - حدود 10 یا 11 اتاق بزرگ مخصوص عمل های جراحی مختلف در محوطه ای بزرگ قرار داشتند که هر کدام مربوط به یک بخش بودند ، جراحی، اورتوپدی، اورژانس، اطفال، پیوند اعضا، ENT و … . در چند اتاق هم اعمال جراحی در حال انجام بود.

در یک اتاق به تعویض لامپ یک چراغ سیالتیک پرداختیم و کارمان تمام شد - تجربه اول برخوردم با اتاق عمل برایم بسیار جالب بود.

روز دهم 12/5/

امروز با سورت کردن ولیبل زدن آی سی ها و خازن ها شروع شد - سپس به مرتب کردن دیودهای زند براساس مقدار ولتاژ شکست پرداختم - همچنین امروز به بازدید بخشها رفتیم - برای مثال از ccu ، ICU و NICU دیدن کردمی که در این بخشها با دستگاه هایی مانند دستگاه مانیتورینگ، ECG ، ساکشن، انکوباتور ، وارمرنوزاد و فتوتراپی آشنا شدیم - همچنین امروز در برد یک دستگاه ECG ، یک عدد ترانزیستور ر اعوض کردم.

روز یازدهم 14/5/

امروز یک عدد آداپتور تعمیر کردم که مشکلش تنها در اتصالات تغذیه اش بود - همچنین یک عدد ساکشن آمد که موتورش قفل کرده بود و با روغن کاری برطرف شد - همچنین یک دستگاه ونیتلاتور داشتیم که دسته اش شکسته بود و ما با روش ابتکاری با رو قطعه آلومینیوم به آن بست زدیم و محکم شد - همچنین از دو بخش هماتولوژی و نفرولوژی که مربوط به خون و کلیه بود، بازدید کردیم.

روز دوازدهم 15/5/

اول به تعمیر یک عدد فلوتر اکسیژن که مربوط به بخش قلب بود و در این حین، نحوه تفلون پیچی صحیح را یاد گرفتیم - امروز روز اتاق عمل بود پس با هم سری به آن زدیم (توضیح اینکه طی یک برنامه منظم، هر روز به بخش های خاصی اختصاص دارد، تا از آن واحد و تجهیزات مربوطه بازدید و در صورت نیاز تعمیر شود و براساس این برنامه، پنج شنبه ها کاملاً اختصاصی مخصوص اتاق عمل بود) به بررسی چراغ های سیالتیکی پرداختیم. من متوجه شدم که 900 وات توان مناسب برای چراغ های سیالیتیک برای تور استاندارد است - همچنین یک عدد دستگاه بیهوشی هم وجودداشت که برای تعویض باطری داخل خراب آن ، به آچار اکن احتیاج پیدا کردیم.

همچنین امروز یک دستگاه دیاترمی هم داشتیم که بدنه اش شکسته بود و باز هم از همان ورقه های آلومینیومی به صورت بست استفاده کردیم.

روز سیزدهم 17/5/

امروز هم به بازدید بخش ها رفتیم و از بلوک زایمان شروع کردیم - یک عدد انکوباتور که کاور اش (شیشه اش) خراب بود و می بایست تعویض می شد. در بخش گوش و حلق و بینی، باطری های چراغ گوش را عوض کردیم اما لامپش را با تست فوق چک کردیم که سالم بود. در بخش ارتوپدی، پرستاران از جای نامناسب ساکشن های سانترال در دیوار شاکی بودند که این به بخش تاسیسات مربوط می شد. امروز ما سه نفر کنفرانس دادیم، من در مورد فشار، خانم طلایی در مورد نوارهای مغناطیسی و CD و آقای مختاری هم در مورد موتورها.
روز چهاردهم 26/5/

امروز تنها یک عدد ساکشن و چند گیج تعمیر شد و یک رنده بخاری را هم تمیز کردیم!

روز پانزدهم 27/5/

از امروز واحد مهندسی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی به واحد تجهیزات پزشکی بیمارستان طالقانی دستور داد تا ظرف مدت سه هفته یعنی تا 15/6/83، شناسنامه کاملی از تجهیزات پزشکی موجود در کلیه بخشهای بیمارستان تهیه گردد و در اخار دانشگاه گذارده شود.

لذا ما هم از همین امروز شروع کردیم تا به بخش های مختلف بیمارستان سربزنیم و از تجهیزات لیست برداری کنیم پس ما هم به عنوان شروع از آزمایشگاه شروع کردیم که این کار با مخالفت بعضی پرسنل و با همکاری بعضی دیگر همراه شد.

من از بانک خون در آزمایشگاه شروع کردم - در این بخش با دستگهایی از جمله سانتریفوژ، بن ماری، یخچال، محفظه نگه دارنده خون، میکروسکوپ، دستگاهی به نام H1 چاپگر، سل کانتر و وارمر آشنا شدم و مشخصات آنها از جمله :

نام واحد بیمارستان ، نوع دستگاه، مدل دستگاه، شماره سریال، شماره بدنه، نام بیمارستان، تاریخ تولید، تاریخ نصب، کارخانه سازنده ، کشور سازنده، وضعیت دستگاه (اعم از اسقاط، مطلوب، معیوب و …) شرکت یا فردسرویس دهنده، آدرس و تلفن شرکت سرویس دهنده، دفعات سرویس دستگاه و … را ثبت کردم که خوب بعضی از دستگاه ها بر روی label خود این اطلاعات را به طور کامل نداشته بودند (من فقط 2 قسمت از 6 قسمت آزمایشگاه را لیست برداری کردم، و 4 قسمت دیگر به عهده آقای مختاری و خانم طلایی بود)

بعد از آزمایشگاه، نوبت اتاق عمل شد که به علت وسعت این واحد، تصمیم بر آن شد تت در چند نوبت لیست برداری انجام شود . در آنجا ابتدا به اتاق عمل اورتوپدی رفتم و با دستگاه های : کوتر، بیهوشی، ساکشن، ECG ، EEG ، فلوروسکوپی، چراغ سیالیتیک، پالس اوکسیمتر، ونیتلاتور، چراغ سیالیتیک پورتابل، فشار سنج و … آشنا شدم.

روز شانزدهم 28/5/

امروز هم ابتدا یک فشارسنج جیوه ای را تعمیر کردم - بعد یک عدد ماری از مرکز تحقیقات غدد آمد که خود مهندس تعمیر کردند و ما تنها نظاره گر بودیم و در آخر هم فیش یک پروب ECG را عوض کردم.

روز هفدهم 29/5/

امروز هم پنج شنبه و نوبت اتاق عمل است که به لیست برداری تجهیزات بپردازیم. چند دستگاه عمده که در اتاق عمل پیوند اعضا وجود داشت از این قرار بودند:

ساکشن، ECG، آندوسکوپی، ونتیلاتور، پالس اوکسیمتر، دستگاه بیهوشی و چراع سیالتیک.

روز هجدهم 31/5/

در امروز تنها سری به واحد رادیولوژی زدیم و با دستگاه ماموگرافی بیشتر آشنا شدیم.

روز نوزدهم 1/6/

امروز شاید به نوعی شلوغ ترین و مفیدترین روز در کارآموزی من بوده است- حجم بالای کاری که در این روز انجام دادم، برایم جالب بود - ابتدا به بخشها سری زدیم تا از تجهیزات لیست برداری کنیم. ابتدا در واحد دیالیز بودیم که مهمترین دستگاه آنجا ، همان دستگاه دیالیز بود - غیر از آن، ECG، فشار سنج و ترازو بودند . در بخش ادیولوژی هم با دستگاه های Ag3 ، Ag2 و یک یونیت برخوردیم که این یونیت متشکل از ونیتلاتور + ساکشن و … بود در واحد گفتار درمانی، دستگاه local2 را دیدیم. در بخش فیزیوتراپی با دستگاه های دیاترمی، اولتراسوند، ریزموج، دستگاه کشش گردن و دستگاهی که برای افراد دیابتی، از قطع عضو کبود شده جلوگیری می کرد، همچمنین دستگاه کوتر را هم نوشتیم - در واحد انبار فیزیوتراپی که مملو از دستگاه های اسقاط بود، با انبوعی از کوترها، دستگاه های دیاترمی ریزموج، موج کوتاه و دستگاه IR تونلی و جکوزی های مخصوصی که با فشار آب و جریان برق، عملیات درمان را تسهیل می کردند. همچنین در بخش زنان با دو دستگاه ساکشن و سونیکید روبرو شدیم.

در ضمن من امروز در مورد الکتریسیته در بدن، کنفرانس دادم.

روز بیستم 3/6/

امروز هم کار سنگینی انجام دادم و از کلیه تهجهیزات واحد عظیم NICU بیمارستان طالقانی لیست برداری کردم. در این واحد تنوع دستگاهها کمتر بود اما تعداد آنها به حدود 50 می رسید عمده دستگاه ها شامل: انکوباتور، وارمر نوزاد، فتوتراپی، پالس اوکسیمتر، فرتیلا تورنوزاد، پمپ سرنگ، پمپ اینفوژن و نبولایزر بودند.

روز بیست و یکم 4/6/

امروز اول یک ساکشن تعمیر شد که مشکلش با روغن کاری رفع شد - همچنین دکمه یک دستگاه ECG تعمیر شد (با استفاده از چاقوی جراحی) و یک کوتر هم بود که تنها سیمش قطع شده بود روزهای بیست و دوم، بیست و سوم و بیست و چهارم، مورخه 5/6/83، 7/6/83، 8/6/83 هیچ گونه فعالیت خاصی نداشتیم و به اصطلاح استراحت واحد مهندسی پزشکی بود، البته بجز یک عدد ساکشن که در 7/6 تعمیر شد.

ویژگی های یونیت دندانپزشکی

انتخاب هندپیس

با برداشتن هندپیس از جای خود مدارهای محرک مناسب آن به طور اتوماتیک یا دستی انتخاب می‎شود. در یونیت های پیچیده تر دندانپزشکی، سنسورهای مادون قرمز به کار برده شده تا بر داشته شدن هندپیس از جای خود را نشان دهد. در بعضی از یونیت ها با برداشتن یک هندپیس از جای خود بقیه هندپیس ها از کار می افتند و بدین ترتیب هندپیس های دیگر بدون اینکه کار کنند می‎توانند جهت تعویض فرز یا سرآن به کار روند. در وضعیتی که مجموعه حامل وسایل تراش، کنترل میکروکامپیوتری مشترک با صندلی دارند، درحین عمل، حالت قفل شدگی به وجو دمی آید، بدین ترتیب که به هنگام کار با وسایل تراش، صندلی دیگر کار نمی کند.

دمنده ذرات تراش (chipBlower)

این سیستم یک واحد کنترل اضافی در یونیت حامل وسایل تراش است که جریان هوا را توسط لوله های خنک کننده توربین هدایت می‎کند تا ذرات حاصل از تراش درون حفره به بیرون رانده شده و در عین حال حفره خشک شود. هدف از قرار دادن این سیستم در یونیت، به حداقل رساندن حرکات دست و تعداد دفعات استفاده از سرنگ سه گانه است این سیستم به وسیله پدال پایی اضافی به کار می افتد. بهترین یونیت ها یک لوله جداگانه برای chipair دارند تا فشار هوا به اندازه کافی قوی باشد.

صندلی دندانپزشکی

صندلی های دندانپزشکی برحسب تعداد حرکاتشان بسیار متفاوت هستند. برای انجام بیشتر کارهای دندانپزشکی تنظیم ارتفاع صندلی و پشتی آن ضروری است. در ساده ترین سیستم ها زاویه پشتی صندلی ثابت است و فقط ارتفاع آن تنظیم می‎شود ولی تا حد امکان صندلی دندانپزشکی باید هم ارتفاع و هم پشتی قابل تنظیم داشته باشد. به طور ایده آل، صندلی باید دارای قدرت : 1) تغییر ارتفاع، 2) امکان تنظیم پشتی، 3) تنظیم ارتفاع زاویه زیر سری و4) قدرت حرکت پشتی و قسمت پایی (Trendelenberg tilt) باشد. باید به خاطر داشت وجود هر گونه اشکال در موتور منجر به اختلال در کار صندلی می‎شود بخری از صندلی های دندانپزشکی به منظور استفاده در کارهای جراحی طراحی شده اند و یک کلید یا ضامن دستی دارند که به صندلی این امکان را می‎دهد بدون نیاز به وضعیت سوپاین برود. یعنی صندلی در بالاترین نقطه و پشتی به حالت افقی قرار گیرد (این وضعیت برعکس حالت reset است که در آن صندلی در پایین ترین نقطه و در جلوترین حالت قرار می‎گیرد و برای پایین آمدن بیمار از روی صندلی به کار می رود) با وجود اینکه برخی از صندلی های دندانپزشکی دارای پایه بزرگی هستند که یونیت را ثابت نگه می دارد ولی اکثر یونیت ها باید به زمین پیچ شوند تا طی انجام کار تعادل کافی داشته باشند و کج نشوند. از طرف دیگر باید از مقاومت زمین در مقابل نیروهای وارده توسط یونیت مطمئن شد و سپس نسبت به آن اقدام نمود.

ایمنی صندلی از نظر خطر برق گرفتگی بعدا مورد بررسی قرار می‎گیرد. اما در این مقطع بسیار لازم است تأکید شو دکه صندلی دندانپزشکی باید توسط قرار دادن کلید بر سر راه جریان اصلی، در مقابل این خطر محافظت شود و بدین ترتیب از وجود حداکثر ایمنی به هنگام به کار اطمینان حاصل گردد. محل محور صندلی باید با محل محور چرخش مفصل لگن بیمار انطباق داشته باشد در غیر اینصورت وقتی پشتی صندلی به سمت عقب حرکت می کند، بیمار احساس کشیدگی در وسط بدن را خواهد داشت که ناخوشایند است.

در مدل های پیچیده تر به هنگام عقب رفتن پشتی صندلی، کشیدگی طولی ایجاد شده در بدن جبران می‎شود بدین معنی که هنگام خواباندن پشت صندلی وضعیت افقی زیرسر بیمار به میزان زیادی تغییر می کند، در حالی که این امر جهت انجام کارهای جراحی که در آن سیستم کاملاً ارگونومیکی طراحی شده است غیر قابل قبول است. حرکات پیچیده صندلی جهت تغییر زاویه سر بیمار بدون تغییر موقعیت عمودی پشتی صندلی نیز امکان پذیر است.

صندلی دندانپزشکی باید توانایی بالا بردن وزن های زیاد را نیز داشته باشد، بنابراین دارای موتور و گیربکس های قوی است. اگر این قدرت به طور نادرست هدایت شود، می‎تواند آسیب زیادی وارد نماید لذا باید کاملاً به جنبه های ایمنی طرح توجه شود.

به طور معمول دو روش برای به حرکت در اوردن صندلی وجود دارد جک های پیچی (screw lift) و جک های هیدرولیکی (Hydraulic) .

در طراحی مکانیسم بالا رفتن صندلی، در نظر گرفتن نکات ایمنی بسیار مهم است. بیمار نباید در مقابل اشیای ثابت عمودی به طرف بالا حرکت کند و در عین حال صندلی نیز نباید با فشار به طرف پای دندانپزشک یا دستیار پایین رود. به دلیل خطر فشرده شدن پا توسط قسمت متحرک صندلی، معمولاً میکروسوئیچ هایی فشاری در داخل صفحاتی در کف صندلی و زیر مناطق فشار نصب می‎شود. برخی از دستگاه ها با آزاد کردن سیستم، با کمک نیروی جاذبه بیمار را پایین می آورند. در واقع این حالت صندلی توسط موتور و اعمال نیرو به طرف پایین حرکت نمی کند. در نتیجه حداکثر نیرویی که سیستم می‎تواند ایجاد کند وزن بیمار به اضافه وزن قسمت بالای صندلی ا ست، ولی باز هم این وزن قابل توجه و زیاد است.

پدیده پیچیده تر در برخی از یونیت های دندانپزشکی مرتبط کردن کنترل های هندپیس به مکانیسم کنترل صندلی است. به این ترتیب به هنگام استفاده از اینسترومنت ها صندلی دیگر حرکت نمی کند. انتظار می رود طراحی یونیت های دندانپزشکی به این نکات ایمنی توجه بیشتری شود.

حرکات برنامه ریزی شده صندلی

بسیاری از صندلی های دندانپزشکی مدارهایی هستند که یک یا چند موقعیت را در حافظه خود ثبت می کنند و سپس وضعیت مورد نظر با لمس یک دگمه انتخاب می‎شود. ساده ترین سیستمها سوئیچ هایی در داخل پایه صندلی دارند که وقتی صندلی به موقعیت از پیش تعیین شده می رسد متوقف می‎شوند.

موقعیت سوئیچ ها و نیز موقعیت از پیش انتخاب شده صندلی ، توسط مهندسی که یونیت را نصب می‎کند تنظیم می‎شود و به آسانی قابل تغییر نیست. در سیستم های کنترل پیشرفته تر، اطلاعات در حافه میکروکامپیوترها به طریق الکترونیکی ثبت شده و به آسانی توسط دندانپزشک می‎تواند تغییر داده شود و در صندلی پیشرفته تر چندین موقعیت می‎تواند ثبت شود.


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.